Stage:
In Bangwe ben ik nog bezig met individuele begeleiding van de kinderen. Heb voor hun allemaal oefenbundels op hun eigen niveau gemaakt. Terwijl ik de eene een pen leer vasthouden, leert de andere rekensommen. Het niveau is dus heel verschillend. Eén keer per week doe ik ook groepsactiviteiten zoals armbandjes maken, relaxatieoefeningen, verven,… en binnenkort ook een soort van muziektherapie.
In Maendeleo nog altijd bezig met individuele begeleiding van Oswadi en Kristoffer, maar ga er misschien nog een extra kind bijnemen waarvan ik gemerkt heb dat die ook moeite heeft met lezen. Ik ga volgende week ook een keer proberen mee te gaan naar school van hun om te zien hoe ze daar te werk gaan en of ze er iets van op steken. Ik doe ook mee met de groepsactiviteiten die vooral Maarten en Sarah organiseren zoals gaan voetballen, spelletjes, knutselactiviteiten, elke vrijdagnamiddag gaan zwemmen in’t meer en waterspelletjes.
Verder probeer ik hier ook zoveel mogelijke projecten te bezoeken om zicht te krijgen op de orthopedagogische context hier in Tanzania.
Na het bezoek van de lagere school wou ik toch ook eens een secundaire school gaan bezoeken (en dat viel heel wat beter mee als de lagere school die ik bezocht heb). Ik heb een les fysics, civics en swahili meegevolgd. Het probleem is hier wel dat in Tanzania in de lagere school in het swahili les gegeven wordt en in het secundair in het Engels, maar de meesten verstaan geen woord Engels, waardoor ze de lessen niet begrijpen en de leerkrachten terug overschakelen naar het swahili. Het niveau van Engels is in het algemeen heel laag onder de Tanzaniaanse bevolking.
Ik heb ook een bezoekje gebracht aan Rumonge (opvangcentrum voor doven), omdat Omari, een kindje dat eerst in Bangwe (opvangcentrum voor gehandicapten) woonde, nu naar daar verplaatst is. Omari is een doof en fysiek beperkt 11 jarig jongentje dat in Bangwe zat als enig kind zonder mentale beperking. Hij is nu verplaatst naar Rumonge om gebarentaal te leren van 3 dove volwassenen. Zodra hij de gebarentaal onder de knie heeft, mag hij naar een dovenschool. Het jammere is wel dat Omari daar nu als enig kind zit en maar een paar uurtjes per dag les (gebarentaal) heeft, waardoor hij zich daar volgens mij echt verveelt. Daarom gaat Caroline (een nieuwe student hier sinds twee weken) nu elke voormiddag naar hem om wat les te geven en hem bezig te houden. We hebben ook kunnen regelen dat we hem elke vrijdag naar Bangwe mogen brengen, zodat hij zijn vriendjes van daar nog elke week terug ziet en mee kan gaan zwemmen in het meer en naar de bungalo (feestje).
Verder ben ik nog naar de Newman High school geweest: Een secundaire en hoge school (lerarenopleiding) in de buurt van Kigoma. We hebben daar een rondleiding gekregen en een les van de lerarenopleiding meegevolgd. We hebben ook met de studenten het verschil tussen het Belgisch en Tanzaniaans onderwijssysteem en gehandicaptenzorg besproken, omdat ze daar heel geïnteresseerd in waren en voor ons was dat ook wel best interessant.
Donderdag ga ik ook nog een dovenschool bezoeken (waar Omari normaal gezien in januari naar toe zal gaan). En ik ga ook eens mee naar Sanganigwa B (een weeshuis + school) met Sarah en Maarten (zij geven daar elke voormiddag Engelse en wiskundeles).
Ik ben ook volop bezig met het voorbereiden van de workshops die 6 oktober starten. Samen met Caroline moet ik dan 4 opeenvolgende zaterdagen telkens 5 uur vorming geven aan volwassenen uit het sociale werkveld. Het thema van onze workshop is ‘working attitude for special groups’.
Safari:
Vorig weekend zijn we op safari geweest in Katavi (6 uur rijden van Kigoma). We waren heel content dat we ne 4x4 hadden, want de weg was heel bumpy en dusty en anders zaten we zowieso vast, want op de terugweg had het geregend.
- In de auto mislukten onze pogingen om te drinken vaak, waardoor we helemaal nat waren.
- Af en toe vloog er eens iemand met zijn kop tegen het plafond in de auto
- We hebben 1 keer platte band gehad
- We deden onder andere pronostiekskes over hoeveel giraffen we gingen tegen komen op 1 namiddag
- Ik was er het kortste bij met een gok van 28, maar het waren er een 50tal
- Sommigen onder ons konden giraffen en zebra’s moeilijk onderscheiden, waardoor er vaak ‘Zebra’ Geroepen werd bij het zien van een giraf.
- ’s avonds bij het kampvuur werden we vergezeld door een hyena, met een luide gil van Caroline als gevolg.
- Ik kon ’s nachts niet slapen van het lawaai van honderen hippo’s die in de rivier in onze tuin zaten.
- Elke avond aten we daar buffelvlees!
- We zagen ook krokodillen, 2 leguanen, impalas, topis, 1 luipaard (heel veel geluk gehad daarmee),leeuwen met een karkas van een buffel, buffels, olifanten, apen, honderden giraffen, zebra’s, gieren, wrattenzwijnen (pumba’s), maraboes en zo kan ik nog wel even door gaan
Ons internet gaat hier super traag, dus kan nog altijd geen foto’s posten op de blog, maar normaal gezien hebben we vanaf 1oktober ‘high speedy’ (zoals ze dat hier zeggen). Dus foto’s volgen nog!
Vele groetjes uit het warme Kigoma!
