Nina furaha katika Kigoma

= Ik ben gelukkig in Kigoma


Na bijna 3 weken niks van mij te laten horen hier, is het dringen tijd voor een nieuwe blogpost!

Ik ben nu 8 weken in Tanzania en heb net mijn 7^de week stage afgerond. Ondertussen is ook het regenseizoen begonnen. De laatste week heeft het elke nacht geregend en ook door de dag valt er soms een felle Afrikaanse regenbui. Meestal beseffen we dan net iets te laat dat onze was nog buiten hangt!

Nieuws over de stage:

Bangwe (opvangcentrum kinderen/volwassen met verstandelijke beperking):

In Bangwe doe ik naast de individuele begeleiding van de kinderen/volwassen, ook elke woensdag samen met Caroline een groepsactiviteit. We zijn nu bezig met een soort van muziektherapie. Al het mogelijk materiaal zoals wc rolletjes, lege kaasdoosjes, pet flessen, kranten, kroonkurken, kurken,… houden we bij om samen met de kinderen muziekinstrumenten uit te knutselen zoals trommels, schuddoosjes, tamboerijn, regenpijp,… Dan maken we muziek met de zelfgemaakte muziekinstrumenten en een gitaar en zingen en dansen we met de kinderen.

We hebben ook een voelbox gemaakt voor de kinderen in Bangwe met dingen in zoals bubbelplastiek, wol, ballonnen gevuld met bloem of suiker, staalwol, pruik, tandenborstel, watjes. Ze vonden dit echt enorm fascinerend, echt leuk om te zien hoe ze hier in op gingen!

Elke woensdag voor onze groepsactiviteit doen we nu ook een vergadering met de broeders in Bangwe.  Hier hebben we onder andere de mogelijkheid tot tewerkstelling van 3 volwassen personen met een mentale beperking die in Bangwe wonen besproken. Amidu heeft blijkbaar ooit geholpen met het poetsen van schoenen bij een schoenmaker in de buurt. We willen dit graag opnieuw opstarten en Amidu ziet dit helemaal zitten. Samen met de schoenmaker die Amidu wil opleiden zijn we naar de markt gegaan om het nodige materiaal te kopen. Na een aantal weken of maanden opleiding, kan hij dan zelf zijn geld hier mee verdienen. Op die manier willen we bijdragen aan de competentie, zelfwaardegevoel, zelfstandigheid en integratie in de maatschappij van Amidu. Ook met Marujo en Richard hebben we dezelfde doelen voor ogen. Omdat Richard graag kookt en dingen verkoopt gaan we hem en Marujo leren mandazi’s (soort oliebollen (maar niet zo zoet), typisch van hier) maken en deze dan ook verkopen. Ook daarvoor zijn we naar de markt geweest om de nodige ingrediënten te kopen.

We hebben ook voorgesteld om een parents day te organiseren in Bangwe. Deze zou doorgaan op zaterdag 27 oktober in de namiddag. Op die manier willen we in contact komen met de ouders van de kinderen, de ouders met elkaar in contact laten komen, en het contact tussen kind en ouder stimuleren. We willen hun ook laten kennismaken met Bangwe, welke activiteiten hier worden gedaan, waar de kinderen slapen,enz.. De uitnodigingen zijn al gemaakt, nu moeten ze alleen nog aan de ouders bezorgd worden en hopen op een massale opkomst!

Ook zijn we van plan om een huisbezoek te brengen bij Eric, een jongetje waarvan de broeders heel weinig op de hoogte zijn van zijn thuissituatie, ookal gaat hij elk weekend naar huis.

Verder willen we ook het contact tussen Bangwe en Maendeleo stimuleren. Zodat de (meestal wees- en straatkinderen) in Maendeleo leren omgaan met kinderen en volwassenen met een verstandelijke beperking en zodat zij op hun beurt ook contact hebben met kinderen zonder verstandelijke beperking en ook gewoon puur voor het plezier. Daarom is er een voetbalmatch georganiseerd tussen Bangwe en Maendeleo die zaterdagnamiddag zal doorgaan. Ook gaan we misschien volgende week vrijdag een bungalo (dansfeestje met muziek) doen met Bangwe en Maendeleo samen.

Volgende week gaan we de muren in Bangwe (ruimte met afdak waar de bungalo en andere activiteiten doorgaan) en in Maendeleo (living) verven in fleurige kleurtjes.

Vrijdag ben ik ook mee gaan zwemmen met Bangwe (eerst Omari gaan halen in Rumonge, maar was ziek, hij moest overgeven, achteraf bleek dat hij malaria had). Vanaf nu ga ik elke week zwemmen met de kinderen in Bangwe, ze vinden dat echt heel fijn en kijken er altijd naar uit. Omdat de kinderen geen zwembroek hebbe, zijn Caroline en ik zwembroeken gaan kopen.

We hebben ook een bezoek gebracht  aan de special class voor dove en verstandelijk beperkte kinderen in Katubuka primary school, waar Omari (doof en fysiek beperkt jongetje dat eerst in Bangwe woonde) normaalgezien in januari naartoe zal gaan. Er zitten hier een 8tal kinderen in 1 klas. Ook hebben we een les Engels en swahili meegevolgd in een gewone klas (hier zaten ze dan weer met 70 in 1 klas).

Maendeleo (jeugdcentrum voor straat- en weeskinderen):

Zowel in Bangwe als in Maendeleo zijn er nieuwe matrassen! De vorige matrassen (lees: sponzen) zaten vol bedbugs en pipi van de kinderen die in hun bed plassen. Bij het vervangen van de matrassen hebben we dan ook ineens de kamers gekuist en de lakens gewassen. Alles stonk enorm! Hygiëne is hier echt een probleem! In Maendeleo zijn er wel nog altijd bedden te kort, waardoor er 12 kinderen met 2 in één bed slapen.

Bij het leren lezen van Oswadi en Kristoffer, merk ik dat Oswadi echt vorderingen maakt (Kristoffer stond al iets verder met lezen, maar heeft dan weer meer moeite met rekenen). Hij is ook echt enthousiast en gemotiveerd om te leren lezen en oefent veel.

Ik ben ook een keer mee geweest naar school van Oswadi en Kristoffer (Kambaraga primary school) om te kijken of zij hier iets van opsteken en een gesprek met de leerkracht te hebben. Ze zitten allebei in een aparte klas, dus heb enkel in de klas van Oswadi een les meegevolgd. Om 7u stond Oswadi aan de poort van Maendeleo op mij te wachten met een gescheurd schooluniform, teenslippers (hij zou normaal schoenen met witte sokken moeten aandoen voor school) en een plastieken zakje als rugzak, maar wel met een super grote glimlach op zijn gezicht. Toen we in school aankomen was hij echt heel fier en enthousiast om zijn klas te tonen en mij voor te stellen aan de directeur. Toen zijn juffrouw er eindelijk was, heb ik er even mee proberen te praten, maar jammer genoeg verstond ze geen woord Engels. Toen er iemand gekomen was om te vertalen, heb ik er toch nog een gesprek mee gehad over Oswadi. Ze wist me te vertellen dat Oswadi ’s morgens wel naar school komt, maar zodra de lessen starten hij weg loopt uit de klas en heel de dag niet meer komt opdagen. Hij volgt dus geen lessen mee! Verder zei zijn juf ook dat hij helemaal niet kan lezen. Ik heb haar bewezen dat Oswadi dat wel kan door hem enkele woorden te laten lezen. Even later riep ze Oswadi naar voren in de klas om hem een aantal woorden op bord te laten voorlezen, wat hij dan ook perfect gedaan heeft (weliswaar op zijn eigen tempo). De juf was stomverbaasd en Oswadi super trots. De andere kinderen klappen in hun handen en zingen een liedje. Na dit gloriemomentje, gebeurde er iets dramatisch. De juf pakt een stok en begint om de beurt een aantal kinderen te slagen. Toen ik vroeg waarom ze dat deed, was de reden dat ze zich anders niet zouden gedragen. Toen ik daar met een andere leerkracht die wel Engels kon in de pauze over praatte, beweerde hij dat dit normaal was hier in de scholen in Tanzania: de meisjes krijgen stokslagen op hun hand, de jongens op hun poep. Echt verschrikkelijk! 

Workshop:

Vorige zaterdag hebben we (Caroline en ik) onze eerste workshop gegeven over ‘working attitude for special groups’. Het was echt een groot succes! Er waren 32 personen: vooral studenten sociaal werk, maar ook broeders van Maendeleo, Bangwe en externe volwassenen uit het sociaal werkveld (begeleiders in een weeshuis,…). Onze eerste workshop ging over belonen en de volgende zal gaan over straffen en het belang van structuur bij kinderen, en vooral special groups. De laatste lessen gaan we ook nog specifieker ingaan op special groups. We moeten dus 4 opeenvolgende zaterdagen telkens 5 uur workshop geven.

Nog wat nieuwtjes los van de stage:

• De verjaardag van Sarah en de laatste avond van Eva hebben we gevierd met een kampvuur op het strand in aqua lodge, super gezellig!

• Ondertussen zijn Hanne en Jasmin ook vertrokken, waardoor we nog maar met 4 overblijven in ons huisje.
• Sarah heeft voor haar verjaardag ook pannekoeken gemaakt op zondag, 3 uur zijn we er aan bezig geweest!

• Zondag (2 weken geleden) heb ik een misviering meegevolgd in de kerk van Kigoma (’s morgensvroeg na een nachtje Kibo + nachtzwemmen). Met als gevolg heel de namiddag slapen op’t strand J
• Vorige week zondag naar Jakobson beach gegaan, want Ben (de Amerikaanse bioloog die ook in aqua lodge verblijft) kampeerde daar samen met een vriend die hem hier een maand komt bezoeken. We zijn gaan snorkelen, veel visjes gezien, kokosnoot gegeten, kokosnoot aan de aapjes gegeven, amarulla (drankje dat smaakt naar Baileys) uit de kokosnoot gedronken, gezwommen en allemaal verbrand! 

in onze tuin

Voila, dat was het weer!

Tot de volgende keer!

Lieselot

Habari za kazi na safari

= nieuws over het werk en de safari

Stage:

In Bangwe ben ik nog bezig met individuele begeleiding van de kinderen. Heb voor hun allemaal oefenbundels op hun eigen niveau gemaakt. Terwijl ik de eene een pen leer vasthouden, leert de andere rekensommen. Het niveau is dus heel verschillend. Eén keer per week doe ik ook groepsactiviteiten zoals armbandjes maken, relaxatieoefeningen, verven,… en binnenkort ook een soort van muziektherapie.

In Maendeleo nog altijd bezig met individuele begeleiding van Oswadi en Kristoffer, maar ga er misschien nog een extra kind bijnemen waarvan ik gemerkt heb dat die ook moeite heeft met lezen. Ik ga volgende week ook een keer proberen mee te gaan naar school van hun om te zien hoe ze daar te werk gaan en of ze er iets van op steken. Ik doe ook mee met de groepsactiviteiten die vooral Maarten en Sarah organiseren zoals gaan voetballen, spelletjes, knutselactiviteiten, elke vrijdagnamiddag gaan zwemmen in’t meer en waterspelletjes.

Verder probeer ik hier ook zoveel mogelijke projecten te bezoeken om zicht te krijgen op de orthopedagogische context hier in Tanzania.

Na het bezoek van de lagere school wou ik toch ook eens een secundaire school gaan bezoeken (en dat viel heel wat beter mee als de lagere school die ik bezocht heb). Ik heb een les fysics, civics en swahili meegevolgd. Het probleem is hier wel dat in Tanzania in de lagere school in het swahili les gegeven wordt en in het secundair in het Engels, maar de meesten verstaan geen woord Engels, waardoor ze de lessen niet begrijpen en de leerkrachten terug overschakelen naar het swahili. Het niveau van Engels is in het algemeen heel laag onder de Tanzaniaanse bevolking.

Ik heb ook een bezoekje gebracht aan Rumonge (opvangcentrum voor doven), omdat Omari, een kindje dat eerst in Bangwe (opvangcentrum voor gehandicapten) woonde, nu naar daar verplaatst is. Omari is een doof  en fysiek beperkt 11 jarig jongentje dat in Bangwe zat als enig kind zonder mentale beperking. Hij is nu verplaatst naar Rumonge om gebarentaal te leren van 3 dove volwassenen. Zodra hij de gebarentaal onder de knie heeft, mag hij naar een dovenschool. Het jammere is wel dat Omari daar nu als enig kind zit en maar een paar uurtjes per dag les (gebarentaal) heeft, waardoor hij zich daar volgens mij echt verveelt. Daarom gaat Caroline (een nieuwe student hier sinds twee weken) nu elke voormiddag naar hem om wat les te geven en hem bezig te houden. We hebben ook kunnen regelen dat we hem elke vrijdag naar Bangwe mogen brengen, zodat hij zijn vriendjes van daar nog elke week terug ziet en mee kan gaan zwemmen in het meer en naar de bungalo (feestje).

Verder ben ik nog naar de Newman High school geweest: Een secundaire en hoge school (lerarenopleiding) in de buurt van Kigoma. We hebben daar een rondleiding gekregen en een les van de lerarenopleiding meegevolgd. We hebben ook met de studenten het  verschil tussen het Belgisch en Tanzaniaans onderwijssysteem en gehandicaptenzorg besproken, omdat ze daar heel geïnteresseerd in waren en voor ons was dat ook wel best interessant.

Donderdag ga ik ook nog een dovenschool bezoeken (waar Omari normaal gezien in januari naar toe zal gaan). En ik ga ook eens mee naar Sanganigwa B (een weeshuis + school) met Sarah en Maarten (zij geven daar elke voormiddag Engelse en wiskundeles).

Ik ben ook volop bezig met het voorbereiden van de workshops die 6 oktober starten. Samen met Caroline moet ik dan 4 opeenvolgende zaterdagen telkens 5 uur vorming geven aan volwassenen uit het sociale werkveld. Het thema van onze workshop is ‘working attitude for special groups’.

Safari:

Vorig weekend zijn we op safari geweest in Katavi (6 uur rijden van Kigoma). We waren heel content dat we ne 4x4 hadden, want de weg was heel bumpy en dusty en anders zaten we zowieso vast, want op de terugweg had het geregend.  

•        In de auto mislukten onze pogingen om te drinken vaak, waardoor we helemaal nat waren.
•       Af en toe vloog er eens iemand met zijn kop tegen het plafond in de auto
•        We hebben 1 keer platte band gehad
•         Pronostiekskes doen over hoeveel giraffen we gingen tegen komen op 1 namiddag
•         Ik was er het kortste bij met een gok van 28, maar het waren er een 50tal
•         Sommigen onder ons konden giraffen en zebra’s moeilijk onderscheiden, waardoor er vaak ‘Zebra’ Geroepen werd bij het zien van een giraf.
•         ’s  avonds bij het kampvuur werden we vergezeld door een hyena, met een luide gil van Caroline als gevolg.
•        Ik kon ’s nachts niet slapen van het lawaai van honderen hippo’s die in de rivier in onze tuin zaten.
•         Elke avond aten we daar buffelvlees!
•         We zagen ook krokodillen, 2 leguanen, impalas, topis, 1 luipaard (heel veel geluk gehad daarmee),leeuwen met een karkas van een buffel, buffels, olifanten, apen, honderden giraffen, zebra’s, gieren, wrattenzwijnen (pumba’s), maraboes en zo kan ik nog wel even door gaan

Ons internet gaat hier super traag, dus kan nog altijd geen foto’s posten op de blog, maar normaal gezien hebben we vanaf 1oktober ‘high speedy’ (zoals ze dat hier zeggen). Dus foto’s volgen nog!

Vele groetjes uit het warme Kigoma!